Tackling the Tilapia Problem

Dutch below

Tilapia, a freshwater fish originally from Africa, introduced to the islands of Aruba, Curacao and St. Maarten, has managed to rapidly reproduce and dominate the local fresh- and brackish water habitats on the islands.  These fish can alter the local habitats, outcompete local species and generally disrupt the balance within these delicate ecosystems.  

Tilapia, a freshwater fish native to Africa, was introduced to Aruba, Curacao and St. Maarten, as part of aquaculture and fish stocking initiatives. The Tilapia were well adapted to this new environment and reproduced prolifically, leading to a significant population shift.  A follow-on study conducted by CARMABI in 2000 found these Tilapia to be one of the most frequently encountered species in freshwater habitats on Curacao. Similar results were seen on Aruba, where large numbers of these fish were found within the water basins of the natural springs of Fontein.

Ecological Impact

(Tilapia. Photo credit: Sirawich Rungsimanop)

The introduction of Tilapia has had significant ecological consequences for these islands. One of the primary concerns is the competition for resources with native fish species. Tilapia is a prolific breeder with high reproductive rates, enabling them to outcompete native fish for food and breeding sites. Their aggressive feeding behavior and ability to adapt to various habitats further exacerbate their impact on local ecosystems.

Tilapia also alters aquatic habitats by modifying vegetation and water quality. They feed on aquatic plants, uprooting and consuming them, which can lead to the loss of vital habitat for native species. Additionally, their excessive nutrient input through excretion can disrupt the balance of nutrients in the water, potentially leading to algal blooms and oxygen depletion.  Lastly, research suggests that Tilapia can directly damage coral reefs by grazing on algae-eating fish, disrupting the ecological balance.

St. Maarten has experienced a series of mass Tilapia die-offs, particularly in the Great Salt Pond.  In 2013, 2015 and again in 2020, thousands of Tilapia were seen floating in the channel, likely due to a decrease in oxygen levels in the pond.  This decrease in oxygen is likely the result of rising temperatures, minimal rainwater and an increase in salt concentration.

Management Challenges

(Freshwater in Bringamosa, Aruba. Photo credit: Diego Marquez)

Controlling and managing the invasive Tilapia population in the Dutch Caribbean presents numerous challenges. Firstly, the sheer adaptability and reproductive capacity of Tilapia make eradication efforts extremely difficult. Their ability to survive in diverse environments, including both freshwater and brackish water, hampers traditional containment strategies.

The invasion of Tilapia in the Dutch Caribbean poses significant ecological challenges for the region’s delicate ecosystems. Competition for resources, alteration of habitats, and potential damage to coral reefs are some of the ecological impacts associated with this invasive species. The complexity of managing Tilapia requires a collaborative approach involving local stakeholders, government agencies, and international organizations.

DCNA

The Dutch Caribbean Nature Alliance (DCNA) supports science communication and outreach in the Dutch Caribbean region by making nature-related scientific information more widely available through amongst others the Dutch Caribbean Biodiversity Database, DCNA’s news platform BioNews and the press. This article contains the results from several scientific studies but the studies themselves are not DCNA studies. No rights can be derived from the content. DCNA is not liable for the content and the (in) direct impacts resulting from publishing this article.

Tilapia, een zoetwatervis die oorspronkelijk uit Afrika komt en is geïntroduceerd op de eilanden Aruba, Curaçao en St. Maarten, is erin geslaagd zich snel voort te planten en de lokale zoet- en brakwater leefgebieden op de eilanden te domineren. Deze vissen kunnen de lokale leefgebieden veranderen, lokale soorten verdringen en in het algemeen het evenwicht binnen deze delicate ecosystemen verstoren.

Tilapia, een zoetwatervis afkomstig uit Afrika, werd geïntroduceerd op Aruba, Curaçao en St. Maarten, als onderdeel van aquacultuur- en visuitzetinitiatieven. De Tilapia waren goed aangepast aan deze nieuwe omgeving en plantten zich overvloedig voort, wat leidde tot een aanzienlijke bevolkingsverschuiving. Een vervolgonderzoek uitgevoerd door CARMABI in 2000 wees uit dat deze Tilapia een van de meest voorkomende soorten is in zoetwater leefgebieden op Curaçao. Vergelijkbare resultaten werden gezien op Aruba, waar grote aantallen van deze vissen werden gevonden in de waterbekkens van de natuurlijke bronnen van Fontein.

Ecologische invloed

(Tilapia. Photo credit: Sirawich Rungsimanop)

De introductie van Tilapia heeft grote ecologische gevolgen gehad voor deze eilanden. Een van de belangrijkste zorgen is de concurrentie om hulpbronnen met inheemse vissoorten. Tilapia is een productieve kweker met hoge reproductiesnelheden, waardoor ze inheemse vissen kunnen verslaan voor voedsel en broedplaatsen. Hun agressieve voedingsgedrag en hun vermogen om zich aan verschillende leefgebieden aan te passen, verergeren hun invloed op lokale ecosystemen nog verder.

Tilapia verandert ook aquatische leefgebieden door de vegetatie en de waterkwaliteit te wijzigen. Ze voeden zich met waterplanten, ontwortelen en consumeren ze, wat kan leiden tot het verlies van vitale leefgebieden voor inheemse soorten. Bovendien kan hun overmatige toevoer van voedingsstoffen door uitscheiding de balans van voedingsstoffen in het water verstoren, wat mogelijk kan leiden tot algenbloei en zuurstoftekort. Ten slotte suggereert onderzoek dat Tilapia koraalriffen rechtstreeks kan beschadigen door te grazen op algenetende vissen, waardoor het ecologische evenwicht wordt verstoord.

St. Maarten heeft een reeks massale uitstervingen van Tilapia meegemaakt, met name in de Great Salt Pond. In 2013, 2015 en opnieuw in 2020 werden duizenden tilapia’s in het kanaal gezien, waarschijnlijk als gevolg van een afname van het zuurstofgehalte in de vijver. Deze afname van zuurstof is waarschijnlijk het gevolg van stijgende temperaturen, minimaal regenwater en een toename van de zoutconcentratie.

Managementuitdagingen

(Freshwater in Bringamosa, Aruba. Photo credit: Diego Marquez)

Het beheersen en beheren van de invasieve Tilapia-populatie in de Nederlandse Cariben brengt tal van uitdagingen met zich mee. Ten eerste maken het enorme aanpassingsvermogen en het voortplantingsvermogen van Tilapia de uitroeiingsinspanningen uiterst moeilijk. Hun vermogen om te overleven in diverse omgevingen, waaronder zowel zoet als brak water, belemmert traditionele inperkingsstrategieën.

De invasie van Tilapia in de Nederlandse Cariben vormt een grote ecologische uitdaging voor de kwetsbare ecosystemen in de regio. Concurrentie om hulpbronnen, wijziging van leefgebieden en mogelijke schade aan koraalriffen zijn enkele van de ecologische gevolgen van deze invasieve soort. De complexiteit van het beheer van Tilapia vereist een gezamenlijke aanpak waarbij lokale belanghebbenden, overheidsinstanties en internationale organisaties betrokken zijn.

DCNA

De Dutch Caribbean Nature Alliance (DCNA) ondersteunt wetenschapscommunicatie en outreach in de Nederlandse Caribische regio door natuurgerelateerde wetenschappelijke informatie breder beschikbaar te maken via onder meer de Dutch Caribbean Biodiversity Database, DCNA’s nieuwsplatform BioNews en de pers. Dit artikel bevat de resultaten van verschillende wetenschappelijke onderzoeken, maar de onderzoeken zelf zijn geen DCNA-onderzoeken. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. DCNA is niet aansprakelijk voor de inhoud en de (in)directe gevolgen die voortvloeien uit het publiceren van dit artikel.

Published in BioNews 66