Over grotten en grottenvorming op Curacao, Aruba en Bonaire

Elke kenner van de eilanden weet het: Grotten zijn op Curasao niets bijzonders! Al bezoekt ook niet iedereen de grot van Hato, onze meestbekende en indrukwekkendste grot, of, nog minder, die van Fontein op Aruba en Spelonk op Bonaire, met hun merkwaardige
indianenteekeningen — allen kennen de grotten als een opvallend verschijnsel in het Curacaosche landschap, en menigeen zal
zich dan ook hebben afgevraagd, hoe deze grotten toch wel zijn ontstaan en waarom zij zoozeer aan dit landschap zijn gebonden.

Om met de laatste vraag te beginnen. Kalksteen wordt, in vergelijking met de meeste andere gesteenten, gemakkelijk door (koolzuurhoudend) water aangetast. Elk gat, elke spleet waardoor water stroomt, wordt daardoor steeds wijder en kan, op daarvoor geschikte plaatsen, tot het vormen van holen aanleiding geven. De gesteldheid van koraalkalk is daarbij zeer geschikt om een gemakkelijk indringen van regenwater mogelijk te maken — dus is de aanwezigheid van grotten op de eilanden Curacao, Aruba en Bonaire, welke voor bijna de helft met koraal en schelpkalken zijn bedekt, geheel te verwachten.